Het Onderbewuste Interieur

Binnen de masterstudio ‘De Narratieve Ruimte en Materialiteit’ ontstonden zeven synthetische landschappen waarin masterstudenten interieurarchitectuur op zoek gingen naar een bruikbare grondstof die verbeeldend kan worden ingezet in het spanningsveld tussen idylle en kwetsuur. Zoals velen al beseffen zal water het goud van de toekomst zijn; debietbeperkingen, prijsstijgingen en rantsoeneringen worden onvermijdelijk. Het wonen wordt vandaag gereduceerd tot een functioneel gecalculeerde bubbel. De hedendaagse beleving van water is verblind door cijfers en techniek. Deze verblinding onttrekt niet alleen ons oog, maar ons volledig lichaam van onze natuurlijke verhouding tot de natuur. Hittegolven, overstromingen, droogte,… zijn steeds prominenter aanwezig in ons wonen. Dit project ent zich daarom op de verschuiving van klimatologische begrenzingen. Door middel van een fenomenologische benadering wordt een nieuwe ruimtelijkheid onderzocht rond het watervraagstuk. Als interieurarchitect en bezorgde Aardbewoner wil ik water naar voren schuiven als verloren verbindingsstuk tussen het materiële en het spirituele van wonen in de 21ste eeuw.

Startend vanuit een archetype woning stromen waterlichamen naar buiten in een reeks van tien handelingen waar het lichaam sterk in verbinding staat met water. Steeds vertrekkend bij het menselijk waterlichaam worden handelingen geherdefinieerd vanuit een fenomenologische lens. Pas daarna wordt het lichaam vergezeld
met materiële aspecten in de vorm van gekende symbolen. Zo ontstaat een nieuw soort ruimtelijkheid voor elke handeling. Na materialiteit komt pas klimaat aan de orde. Zo ontstaat er rond de handeling een gepast klimaat. De zweetruimte bevindt zich bijvoorbeeld in een vulkanische rots en is opgebouwd uit basalt tegels. Hierachter vind koude therapie plaats in een natuurlijk zwembad dat is ingebed in de zee en dat is betegeld in witte badkamertegels. Op deze manier staat water centraal in mijn ontwerpmethodiek. Finaal mondt mijn masterproef uit op een montage die de fluïditeit van water binnen het huishouden weerspiegelt. De tekening van het Onderbewuste Interieur brengt de reeks van waterhandelingen, die zich ontplooien als nieuwe ruimtelijkheid in het wonen, in perspectief in een veranderlijk landschap dat onderhevig is aan klimaatveranderingen.

Ten slotte zien we een landschap ontstaan dat is opgebouwd uit interieurelementen die het mogelijk maken om op een andere manier naar het watervraagstuk te kijken. Waterbeleving opent de deur naar de onderbewuste geest. Door het interieur niet enkel in het bewustzijn te benaderen ontstaat de mogelijkheid tot een nieuwe manier van wonen. Door middel van handelingen, archetypen en mythologische figuren zoals Hestia, wordt de essentiële verhouding tussen de mens, het interieur en de natuur weer zichtbaar. Door terug te gaan naar de essentie van de verhouding tussen het menselijk waterlichaam en natuurlijk waterlichamen ontstaat een nieuwe benadering van interieurarchitectuur. Een interieurarchitectuur
die niet zozeer bestaat op de grens tussen het binnen en het buiten, maar zich ontplooit als ondersteuning in de relatie tussen mens en natuur.